Η Δεσποινις Σταρκ


Ένα βιβλίο σε ένα τέλος εποχής. Ένας έφηβος στο τελευταίο καλοκαίρι του σαν παιδί, πριν κλειστεί σε ένα μοναστικό σχολείο, έχει την ευκαιρία να εργαστεί στη βιβλιοθήκη του Θείου του. Ο Θείος ένος βιβλιομανής τύπος, που αγαπάει και την καλή ζωή που είναι και ιερέας αναλαμβάνει να τον οδηγήσει στο μονοπάτι της μόρφωσης. Οι λατινικές φράσεις δίνουν και παίρνουν και μας τη σπάει λίγο. Αλήθεια σημαίνει μόρφωση να μπορείς να λες σπουδαίες προτασούλες σε μια περσμένη γλώσσα;

Ο ήρωάς μας βοηθάει βέβαια και στη βιβλιοθήκη με τα σπάνια εκθέματά της. Κάθεται στην είσοδο και φοράει σε κάθε επισκέπτη και επισκέπτρια τσόχινες παντόφλες για να μη φθαρεί το όμορφο παρκέ του παλιού, μπαρόκ κτιρίου. Έτσι γονατίζοντας όλη μέρα μπροστά σε πόδια και ιδιαίτερα γυναικεία πόδια δεν μπορεί να κάνει αλλιώς και πέφτει στο αμάρτημα να τα θαυμάζει, να τα ρουφάει με τα μάτια του, να σκαρφίζεται τρόπους να βλέπει έστω κι ένα εκατοστό παραπάνω. Το μικρό καθρεφτάκι κάνει θαύματα. Μαθαίνει να λατρεύει τα όμορφα εσώρουχα. Η μύτη του απορροφά τις πιο εξοτικές μυρωδιές. Ένας νέος κόσμος ανοίγεται μπροστά του και τον βάζει τα βράδια στις φρεσκοπλημένες, μάλλινες κάλτσες και τον τρίβει.

Όχι δεν είναι βιβλίο έρωτα, ούτε αμφισβητούμενης ηθικής. Ούτε τσόντα. Είναι μια ιστοριούλα ενός παιδιού που ανακαλύπτει τη ζωή και έρχεται αντιμέτωπος με τα πάθη του και την φυλακή της ηθικής. Αναζητεί και τα ίχνη της οικογένειας του που σβήνονται μέσα στον καπνό και τη στάχτη του δεύτερου παγκοσμίου πολέμου. Τέλος εποχής για το αγόρι, που γίνεται άντρας.

Δεν υπάρχουν σχόλια: